เรื่องเล่าจากคีรีวง kiriwong

เรื่องเล่าจากคีรีวง

ได้มีโอกาสนั่งคุยกับผู้ใหญ่ที่หมู่บ้าน เดาอายุไว้ที่ 60 แต่ที่ไหนได้คุณลุงอายุปาเข้าไป 70 กว่า 

พอไปลองเดาต่อหลายๆคน ก็พบว่าคนหมู่บ้านนี้สุขภาพ ความสุขของเค้ามีมากจริงๆ

คุณลุงเล่าให้ฟังว่า เมื่อก่อนคนในหมู่บ้านยังไม่ได้
เป็นปึกแผ่นช่วยเหลือกันอย่างที่เห็นนี้หรอก
แต่เพราะว่าเกิดเหตุการณ์อุทกภัยครั้งใหญ่ ปี 2531
ท่วมจนมิดที่เรายืนอยู่ บ้านหลายหลังถูกน้ำพัดไป
แต่ยิ่งกว่านั้นสายน้ำที่โหมกระหน่ำมาก็ได้พัดพาความเห็นแก่ตัว
พัดความโลภ โทสะต่างๆไปกับสายน้ำ
ชาวบ้านหันมาร่วมมือกัน ช่วยกันสร้างหมู่บ้านขึ้นมาใหม่
และอยู่กันเหมือนเครือญาติหันมาปรองดอง
ร่วมมือรักใคร่ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน

สิ่งหนึ่งที่ยืนยัน ถึงความรักกัน ความสามัคคีในชุมชน คือ เสียงประกาศตามสาย

วันนั้นแอดมินตื่นเช้ามาเตรียมเก็บของกลับบ้าน ได้ยินเสียงประกาศ ว่า มีแขกมาจากรุงเทพหลายคน บ้านไหนมีลองกอง มังคุด มาช่วยกันคนละโล 2 โล ต้อนรับแขก..........

โห บอกความรู้สึก ณ ตอนนั้นแทบไม่ถูกเลย ไม่คิดไม่ฝันว่า จะยังมีหมู่บ้าน แบบนี้หลงเหลืออยู่จริงๆ
--------------------------------------------------------------------------
ณ คีรีวง ตุลาคม 2558
หนีกรุงมาสัมผัสด้วยตาตัวเอง ก่อนที่ทุกอย่างจะเปลี่ยนแปลง